大唐：李世民求我出山
大唐：李世民求我出山最新章节：
杨毅云一回头，却见是熟人，正是上次治好了胳膊的周甲
就在这时，杨云帆看了他们一眼，冷冰冰的说道：“我不喜欢废话
这什么隐姓埋名……打野马马虎虎还凑合，如果打边路，我感觉他会被大手给虐死的！
就在他们刚出来打量山谷的时候，突然将一声长啸响彻天际，听声音似乎正是从山谷深处传来
八个身穿金袍的修士从后面人群中飞出，落在前方，各自取出一杆一人多高的金色大旗，施法催动
而杨毅云则是盯着刘昔奇，没有说话，就那么看着他
嘴上不承认，直接用行动来证明，更好
云帆可是记得，他当初第一次踏入神境，可是依靠的火焰法则
也算是兵强马壮了，哪怕是遇到十余人的队伍组团围杀他，也不用担心什么
那边林潜龙笑了两声：“不是和你说过嘛，现在知道了对你没坏处，这是你的一个机会，抓住机会捞钱就行了
大唐：李世民求我出山解读：
yáng yì yún yī huí tóu ， què jiàn shì shú rén ， zhèng shì shàng cì zhì hǎo le gē bó de zhōu jiǎ
jiù zài zhè shí ， yáng yún fān kàn le tā men yī yǎn ， lěng bīng bīng de shuō dào ：“ wǒ bù xǐ huān fèi huà
zhè shén me yǐn xìng mái míng …… dǎ yě mǎ mǎ hǔ hǔ hái còu hé ， rú guǒ dǎ biān lù ， wǒ gǎn jué tā huì bèi dà shǒu gěi nüè sǐ de ！
jiù zài tā men gāng chū lái dǎ liàng shān gǔ de shí hòu ， tū rán jiāng yī shēng cháng xiào xiǎng chè tiān jì ， tīng shēng yīn sì hū zhèng shì cóng shān gǔ shēn chù chuán lái
bā gè shēn chuān jīn páo de xiū shì cóng hòu miàn rén qún zhōng fēi chū ， luò zài qián fāng ， gè zì qǔ chū yī gān yī rén duō gāo de jīn sè dà qí ， shī fǎ cuī dòng
ér yáng yì yún zé shì dīng zhe liú xī qí ， méi yǒu shuō huà ， jiù nà me kàn zhe tā
zuǐ shàng bù chéng rèn ， zhí jiē yòng xíng dòng lái zhèng míng ， gèng hǎo
yún fān kě shì jì de ， tā dāng chū dì yī cì tà rù shén jìng ， kě shì yī kào de huǒ yàn fǎ zé
yě suàn shì bīng qiáng mǎ zhuàng le ， nǎ pà shì yù dào shí yú rén de duì wǔ zǔ tuán wéi shā tā ， yě bù yòng dān xīn shén me
nà biān lín qián lóng xiào le liǎng shēng ：“ bú shì hé nǐ shuō guò ma ， xiàn zài zhī dào le duì nǐ méi huài chù ， zhè shì nǐ de yí gè jī huì ， zhuā zhù jī huì lāo qián jiù xíng le
